Dün ölüm haberini aldýðým ama hiç tanýmadýðým 35 yaþýnda ve 8 çocuklu, yabancý ellerde Dünyaya ve 9 can’a veda etmeden giden bir babaya…
ne yaptýk, ne ettik…
þu yataný görüyor musun? nasýl da mýþýl mýþýl uyuyor… sanki annesinin kucaðýnda sýcaklýðýný hissederek þefkatinin ama topraðýn altýnda…
sus, ölüm kapýmda…
sabah çýkarken evden, klasik olacak ama 9 can’a ekmek getirmek için düþmüþtü gurbet yollarýna… nerden bilebilirdi, son çýkýþýydý… son görüþüydü 9 can’ý hemde hiç birini kucaklamadan…
susun, ölüm kapýsýnda, ve çalýyor kapýyý durmadan, duymak istemiyor tak taklarý ama çaresiz ve 9 can’ý býrakarak geride…
sus, ölüm kapýda…
27.09.2006 00:20
Sosyal Medyada Paylaşın:
nesih_esen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.