Dağlar

Daðlar
(müxəmməs)
Qoca tarix insanlara
Qurub yenə dar, ay daðlar.
Düþüncələr qan qoxuyur,
Fikirlər naçar, ay daðlar.
Viran qalýb xan ocaðý,
Daðýdýlýb saray, daðlar.
Görən yoxdu haqqý-sayý,
Ýtib namus, ar, ay daðlar.
Ucalt ədalət səsini,
Nə yatmýsan, dur, ay daðlar.

Qara geyib qýz-gəlinlər,
Yaþ yanaqda düzüm-düzüm.
Aðý deyib ürəklərə,
Qəm gətirir süzüm-süzüm.
Odlar ələnib baþýma,
Puç olubdu əllim, yüzüm.
Görməyəydim bu günləri,
Kor olaydý kaþ ki, gözüm.
Sürünəydim dörd yanýnda,
Salýb sənə haray, daðlar.

Sənsən bu ana torpaðýn,
Qüdrətli biləyi, qolu.
Dədələrdən miras qalan,
Bir nemətsən þirin, ulu.
Sinən üstə oðuzlarýn,
Müqəddəs cýðýrý, yolu.
Ýndi sənə yadlaþýbdý
Dərbənd, Təbriz, Göyçə gölü,
Bir kömək ol Elbəyiyə
Bu qürbəti yar, ay daðlar.

Elbəyi Cəlaloðlu



Sosyal Medyada Paylaşın: