Doðduðumda çýplaktým Aðlayarak merhaba dedim hayata Aðýrdý havasý, içime acý doluyordu sanki, Daha ilk günümde sevmemiþtim dünyayý...
beyaz kurdeleli Zehra’larla baþlamýþtý ilkokul aþklarým, mavi etekli Aysel’llerle lisede tanýþtým. Dicle’de feminist Arzu’larla karþýlaþtým... Ýncindim.... erkek gibi aðladým, çünkü ; para denen bir kaðýda satýlmýþtý duygularým....
hep aðlayarak baþlamak gerekiyordu oysa, hep bir serzeniþ, ince bir çýðlýk... ve bir türlü yakamdan düþüremediðim þu kahrolasý yalnýzlýk...
annem aðladýðýmda uzatýyordu memesini, bir þeker için hýçkýrýklara boðulana kadar aðlamasam o an yüzümde hissderedim elinin tersini... sevdiðim kýz bile ancak aðladýðýmda dinliyordu beni..
þimdi mavi parmaklýklarýyla çevrili dünyada, hayata müebbet hapisim...
ey Azrail; söyle patronuna, istifa ediyorum yaþamaktan... ya bir Anka’nýn gagasýnda küle dönmeliyim... ya da doðmadýðým hayata..
dedim ya: daha ilk günümde sevmemiþtim dünyayý." Sosyal Medyada Paylaşın:
zephyre Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.