Ýnanýr mýsýn caným hiç sýkýlmýyor Ev kalabalýk; her yerde anýlarýn geziniyor
Bense oturdum bir köþesinde yalnýzlýðýmýn Hiçbir anýný rahatsýz etmiyorum olmayýþýnýn
Bir meþgale buldum kendime Þiþe çevirmece oynuyorum Tek kiþilik oynananýndan bu hem de Þiþeyi tutup ters çeviriyorum Dolu çýkarsa, içmeye devam Boþ çýkarsa, yenisini açýyorum
Bir kafam güzel, kalan her þey kötü hayatýmda Ýyi olmaya çabalýyorum Saklandým hiç bilmediðin tenhasýna yüreðimin Sessiz harflerle aðlýyorum
Bir ilmekli ip baðladým dilek aðacýna Dolu gözlerle susuyorum
Astým kendimi en yüksekteki kuru dalýna Çabuk alýþmayý diliyorum
Son nefes kursaðýmda, gözüm açýk Unutmayacaðým, biliyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
BoNCuK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.