aşk sürgün gözlerinde

kavruk bir düþ
kuytu duvarýn dibinde
billurlaþmýþ ay ýþýðý
bir gece kelebeðin aksinde







çukurda soluklanan suda gölgesi
ýssýz bir acýyla kývrýlýyor
iliþse sabaha
sözde
geçmiþini küle çevirecek
ne yanýlgý ama
uçuk bir kaçýþ âtiye







“belki bir eþikte
kollarýna alabilir dünyayý…”
ezinç öteliyor yoldaki daðý
huysuzlanýyor yerküre







deðirmi sakallarýna tutunmaya çalýþan
kör tespih taneleri
örümcek tutmuþ
mahcup Tanrý’ya







dingin bir ota öykünürken
gandi baþý
yüreði burkuluyor
ah yok olsa yerçekiminde

ama olmuyor iþte

çünkü

aþk sürgün gözlerinde













gönül gençyýlmaz

Sosyal Medyada Paylaşın: