Þiir, kör duvarlara yazsam seni
duvar inanýr mý dersin duyduklarýna
hüznü sevdayý bir kenara býrakýp
demir parmaklýklara assam suretini
senle yaþadýðýmý unutsam
bir nü koysam satýr aralarýna
buz tutan g/ecelerimde
ninni olsan uyusam
senden baþka hiçbir þey olmasa baþucumda
ýlýk nefesi tenimi okþayan yarim gibi
yani þiir gibi sen gibi
Þiir, aþký anlat bana
sevmek hangi uzvun meþgalesidir
anlat
sen tercüman ol aþka
bilirim kýskanýrlar seni
hatýrlýyorum ilk öpücük gibi
düþtüðün günü dudaklarýma
Þiir, sensiz kaldýðýmda çorak yüreðim
bir seda olup çýnlasan kulaklarýmda
ses versen kýrýk naðmelere
ilham olsan uda tambura kemana
notalara düþsen
kimi hüzzam kimi muhayyer makamýnda
Þiir, ey kalemimin alýn teri
gönül iklimlerine seninle düþer cemre
her mevsim bahar olur
aþka suskun yüreklerde,
gönüllerde aþk tutsa çaldýðýn maya
ben sustum öznelerinde
seni kendimde bulduðumda
ah þiir ah baþýmýn tatlý belasý
suskun yüreðimin dili
alýþmýþým bir kere seninle yaþamaya.
Mustafa bertan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.