İskân

“Ol” emrini duyurunca,
Cümle varlýk ayan oldu.
Halký murat buyurunca,
Kendi zatý pinhan oldu.

Hayat ilim iradesi,
Kudretiyle geldi sesi,
Duyup gören sýr perdesi,
Açýldý dil lisan oldu.

Çamuruna tav verince,
Ruh üflenip can gelince,
Ýsimleri öðrenince,
Âdemoðlu insan oldu.

Bunlar bilinmeyi seviþ
Sýfatlarla iþliyor iþ,
Zatýndandýr geliþ gidiþ,
Tecelliler ihsan oldu.

Bir dem baþka ecel gelir,
Ona diyet bir can verir,
Hâllenene Mansur denir,
Burada Hak mihman oldu.

Âlemlere rahmetinde,
Muhammed var hazretinde,
Þu dünyanýn sahnesinde,
Þarta baðlý imkân oldu.

Benim deðil gönül evi,
Onda sevi dolu sevi,
Ýki cihan üstü deyi,
Yaralýya iskân oldu.

10.12.2011…Mustafa Yaralý



Sosyal Medyada Paylaşın:

Mustafa Yaralı Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Cömertlik YILLAR NE ÇABUK GEÇTİ Kardeşim Komşuluk ve cemiyet ÖNCE EDEP İYYA……. ÇEVREMDEKİ SURLAR Kıskançlık ALLAH’IM Trafik canavarı kim?