Lorca’ya Ağıt
‘’ oy çocuksu þairim boz saatini! ‘’
F.Garsiya LORCA için…
hazýr deðiliz ölmeye,
daha sevgilinin göðsünde dindirmedik sýzýmýzý
erken sayýlýr bu daha, portakal aðaçlarý çiçek açmadý
sen Lorca, þiirlerinin bir ay gibi ýþýldadýðý karanlýk günlerde
elimde tutup göstermiþtin kurtuba’da yanan ýþýðý
daha uyanmamalýyýz,
toprak hala devþiriyor kendini gözyaþýný düþtüðün çukurda
sense cibinlikler kuruyorsun mýsralardan, korkunç ve yenilmez
cehennemde yüzünü daha iyi görsün diye Franco güneþi boyuyorsun
kabir böceklerine ezberletiyorsun göz bebeklerindeki sevgiyi
ki senden feyiz alan toprak daha güzel versin çiceði
erken daha,
baharý çaðýrma Lorca…
daha kimse adam akýllý içemedi ardýna düþtüðün sonbaharýn hüznünü
kýþladýlar bütün umutlarýný, dondurucu bakýþlar içinde
mavzerler yanýnda dimdik ve yalýnayak geçtin ölüme
mangalar dað dað çatýldý, uyuttun ninnilerle düþününü
uyandýrma cesur deðiliz…
bir aðýt gibi atýldýn içimize ‘’ gözyaþý kaynaðý’’ denilen
cehennem oluðuna düþerken, baharladýn karanlýðý
delik deþik edilmiþ cümlelerim neye yarar haykýrmazsa bu aðýtý
topraða batýrdým þiirimin keskin diþlerini
Lorca açtý çiçeklerim…
kýrbaçlattým bir kelebeðin kanatlarýyla ruhumu
geldim, sofrana diz çöktüm
anlat ‘’yüzü olmayan insanlarýn gülümseyiþini’’
sustur silahlarý göðsünde, boz yörüngesini dünyanýn
beni de kaybet, ceplerinde
hazýr deðiliz yüreðini görmeye
yitir bulduklarýmda beni…
sora doður o eþsiz baharda geri, sevginin rahmini tekrarla hayata karþý
anlat anlatabildiðini…
anlat insanlýðýn ortak dinini, sevgini…
anlat bozulsun yörüngem
Kubilay Yýldýz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.