ne olur ki sen gelsen bu saatten sonra sevsen ya da sevmesen
yalnýz ve uykusuz gecelerce gülsen ne olur ki gülmesen ne
güz yaðmurlarýnda ýslanýr tüm sevdalar aþkýn bütün tariflerine aykýrý damla damla düþerdi belki olsa olsa ihanetin gözlerinden
koyu katran kahvesidir ayýltýr beni baktýðým her an bakamam gözlerine gelsen
sen yoktun belki seni özlerdi sevdiðin kadar severdi ellerini üþüyen rüzgarlarda koyu bir sis kuþattý artýk sahili göremem zaten istesem de yabancý olmuþ hepsi ne o kayalýklar ne de martýlar
þimdi diyorum sen gelsen ne olurdu ya da gelmesen ne
akýp giden geçmiþ zamanlarý da geri getirebilir misin ki kýrýk kadehler gibi daðýlmýþ bir yürekte delik deþik sen, hangi yarayý iyileþtirebilirsin vuran sendin bahar dý mevsim zaman senden de hayýrsýzdýr bilirsin
þimdi bir güz akþamýnda diyorum ki sen gelsen ne olur ya da gelmesen hatta bence artýk gelme sen ...
Mert YÝÐÝTCAN 14 11 2011 beykoz / istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mert YİĞİTCAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.