Zaman aktý da aktý ömründen onca sene, Yalnýz, beni yormadý hasret denilen zulmün. Öyle ya güzelliðin düþtüðü o gölgene, Lütfedip! Dilersen ki tüm benliðim kabulün.
Bir ýþýk yeter; belki bir eyvah, gözlerinden! Yine de görürüm ben umudun her rengini. Ýþte o vakit sen de sevinirsin derinden. Tut ki hayat bulursun bilsen bende dengini.
Kah bu heves götürür yarýna pek muamma, Kah bir günahý sarar hayalini kurarsýn. Yetmediyse bunca söz diyeceðim yok amma Nur Sevda söyle þimdi bâhtýn nereye varsýn?
Ya saltanat süreyim o hummalý sadanla, Ya da sensiz öleyim yeter ki beni anla.
Ýlker Tokgöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlker Tokgöz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.