harflerim
hecelerimin gamzelerini öperken
hecelerim
kelimelerime sýmsýký sarýlýp
sen kokan dizelerime akýyordu
þiire inandým
sen vardýn harmanýnda tadýnda
dokunuþlarýn
tenimdeki tutku yangýnlarý
bakýþlarýn
gökkuþaðýnýn tüm renkleri
gülümsemen ise zamanda kaybolmaktý
ben zamaný kaybetmedim
aþka inandým
sen vardýn baktýðým her yerde
gün batýmýnda
güneþ damla damla eridi
denizler kendi sesinde boðulurken
ölümün soðuk kucaklayýþý ile
bu aþk nefes alamadý
yokluðunda sonlandý
ölüme inandým
sen yoktun yaþam yoktu
þiirlerin aþký
aþklarýn ölümü doðurduðuna
inanmak istemesemde
doðum gerçekleþti
ve ben ölesiye inandým
þiire
aþka ve ölüme...
11/09/2007
DM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.