daha elinden öpmeden sarmalara ve tatlýlara yumulduðumu söyleme sakýn kimselere ince bir tebessümle, ayýpladýðýn çocukluðum geldi kapýna anne
babamýn vereceði harçlýðý 1 liradan sayýp aþaðý düþmeyeceðine kesin gözüyle baktýðým açýk artýrmalý sevinçlerim çaldý kapýný anne
kapý çaldýðýnda buyrun babam içeride alýþkanlýðýmý terk edemedim anne o yok, artýk olmayacak diyebilecek gücüm yok kim üstlenecek þimdi bu sert bakýþlarý kimin ceketini asacaðýz askýda asýlacak yer çokken bu evin sessizliðini
ne kadar kavga etmedim desemde inandýramadýðým gözünün içine baka baka yalan söyleyemem sana bu defa üzerimi bayramlýk hüzünler kirletti baba elini öpememenin fýrtýnasý koptu hücremde patladý patlayacak saðanak gözlerimde kýrýldý kýrýlacak çocukluðum inceldiði yerden yine evin dört bir yaný seni arayacak büyüttüðün çiçekler sana susayacak seni çalacak telefonlar seni susacak tüm bayramlýklar
yeter ki gözün arkada kalmasýn oðlun bir daha ki bayramada giyer üzerine büyük gelse dahi bu hüznü..
Orhan AK Sosyal Medyada Paylaşın:
ORHAN AK Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.