İçine Hapsolan Habis

ansýzýn
ýþýk azaldýðýnda ay kuþaklarýnýn altýnda
gözlerin
gürzlere siper olup, kýlý kýrk yararken Tanrý’ya
kalbine dokunursa melez bir þiir
kordonlarý sana baðlýdýr hayatýn
yoksulluktan altýný ýslatan çocuklarý anýmsa





çýkagel kendine tan alacasýnda
bir gün,
-bir gün dahi vaktin olmayýnca-
son basamak bile kalmayacak ürkek ayaklarýn için
henüz teþhisi konulmamýþ bir kanserli nasýlsa
ve yahut
göðüslerine ellilik sýkýþtýrýlmýþ bir fahiþe
frapan ýþýklar altýnda gereksiz seviþtiðin için
mundar edeceksin uykularýný
hesap soracak elmacýk kemiklerin
yanak çukurlarýna



bas reset tuþuna
beyninin kýkýrdaklarýnda saklanmýþ bir kaç hatýra ölsün


yalan söyle/daha çok var yatsýya
içinin hiç el deðmemiþ yerlerine ulaþtýr birilerini
aþk denen o tuhaf telaþe ile fink atsýn yaþlý yüreðin



biliyor musun denize bakmak gibidir kendini izlemek
camgözlerin dolaþtýðý falezlerde
kaç intihar çocuðunu geri çevirir bir aþk þiiri



bu gece ayýn ondördü
uzat yüzünü celladýna
naftalin kokulu dudaklarýna çizilsin efsunlu gökyüzü
omurgasý dik adamlar gibi
hadi bana bulanýk sularý ters yüz eden bir deniz getir..


..............................................................















Çiðdem Parlayüksel






Sosyal Medyada Paylaşın: