Üzülme İNSAN
Beni inceleyen arkeologlar
Fi tarihinden kalmasýn dediler
Kendimi bildiðimden beride yalnýzým
Gözümü açtým,büyüdüm azda
Saðýma baktým kimse yok
Soluma baktým kimse yok
Yürüdüm þekil þekil yollarý patikalarý
Geçtim sýð derin nehirleri gölleri
Bir kabile buldum sevindim
Bitecekti nihayet yalnýzlýðým
Dur ! Dediler
Sen bize benzemiyorsun
Bizim adýmýz beyaz
Git kendine benzeyeni bul
Çaresiz týrmandýk daðlarý
Ýndik ovalara çayýrlara
Bir kabile buldum yine sevindim
Bu kez severler beni
Sarmalarlar cevher gibi dedim
Dur ! Dediler
Sen bize hiç benzemiyorsun
Bizim adýmýz siyah
Git sen þu denizlerin ardýna
Çaresiz geçtik Musa gibi denizleri
Açlýk susuzluk yedi bitirdi beni
Seraplar üþüþtü gözlerimden içeri
Yandý ciðerlerim benzeþmemezlikte
Bir kabile buldum sevinmedim erkenden
Dur ! Dediler zaten hemen
Biz sarýyýz sarý severiz
Kökün neredeyse var git ileri
Çöller çýktý karþýma
Uzun uzun kaktüsler
Ben boyumda
Birde dokununca beter batan
Vardým çaresizce Tur daðýnýn eteðine
Seslendim artýk kim duyarsa diye
Benim adým Ýnsan dedim
Saçým sarý
Tenim beyaz
Gözüm siyah
Yaratsaydýnya tek renk
Bir yere sýðardým hiç olmazsa
Nida geldi
Sen Ýnsanoðlu insansýn
Kendime diye seçtiðim sevdiðimsin
Bakma siyahým beyazým sarýyým diyene
Onlarýda gönderen benim
Gurur kibir kör etti gözleri
Daðýda denizide çölüde sahrayýda
Yedikleri kabaðýda,karpuzuda kavunuda
Yakaladýklarý býldýrcýnýda
Kim gönderdi unuttular ne çabuk
Kardeþ arkadaþ olunsun dedik
Ýyi gün kötü gün bilinsin dedik
Aç susuz kalýnmasýn dedik
Bildiler sen ben demeyi
Üzülme
Kýrýlma
Dünya iþte
Deðersiz fani dedik
Deðmez düþmanlýða dedik
Beni dinlemeyen
Seni dinlermi
Ýsra Doðan
/2011/
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.