Her yerde
Morarýyor
Faltaþý.
C.S.
Yaz güneþlerinin geceleri daraltan bir havasý yüreðinde
Rastlantý bir karmaþa ellerini çiðniyor tarifsiz sýzýlarýnda
Ýzi yokluða sürülmüþ bir gözyaþý tufaný oluvermek istiyorsun
Kimsenin seni duyduðu yok
Kimse bilmiyor yüreðine hapsolmuþ alýngan karanfilleri
Tozlu raflar misali doldururken her gece kederini gözlerine
Siyahlara emanet ediyorsun yüzünün aydýn kentlerini
Olmak istediðinden çok uzak da yaþarken hayatýný
Kirpik ucuna yaslanýp seni üzüveren keder ile beraber
Sokaklarýn þüphe dolu ayak seslerini dinliyorsun
Hiç bitmeyecek gibi gelirken dertler üzerine
Susamaya suskun bir Somalili çocuk kadar zayýf kalýyorsun yaþamaya
Ýncitilmiþ gururun sarýyor ceplerini yýldýrým seslerinde
Altýn bir lakýrdý dolaþýrken dilinin esrarengiz tüllerinde
Þarkýlar dinliyorsun anlamlý þairlerin dizesinden
Tüterken saçlarýnda bir sigaranýn hoyrat karartýsý
Sanrýlar görmeyecek kadar iyi biliyorsun yaþamayý
Yüreðine gam doluyor gecenin kimsesiz kalýþlýðýndan
Deli rolüne bürünmüþ derin yaralarý olan ellerinde
Cinayete davet çýkartýyor kuþ seslerinin anlamsýzlýðý
Bilmediðin bir dil kadar sýcak oluyor sessizliðin
Yüreðin aðlarken yanaklarýndan damla damla avuçlarýna
Tanýdýk bir acý köpürtüyorsun dudaðýn uçuklarýnda
Kalýveriyor ta orada burnu týkalý bir çocuðun yarýnlarý
Hiç olmadýðýn kadar severken, yaþamak üzüyor seni
Teninin mýrýltýlarýnda aðýtlar yakýyorsun yarýnsýz hayallerine
Yüzyýllýk bir dost buluyorsun Ay’ýn son dördünde
Kalabalýklar arasýnda yalnýzlýðýn misillemesi oluverirken hayat
Düþüveriyorsun dizlerini kanatarak gururla her gece
Sen kadýnsýn, susmalarýnýn bile anlamý var yaþamak adýna
Birkaç kulaç ötende doðmak var yeniden gün soyunuþlarýna
Efsunlu bir kalem oluverip yazarken saatsiz günlerin ortasýnda
Yarým kalýyor gülüþlerin hayatýna isyan doldurduðun anlarda
Yaþadýkça sade bir yürüyüþ uzanýveriyor geçmiþe dair
Hiç olmadýðýný bildiðin kadar hiç olmadýðýn yerde
En garip bilmecelerden daha zor çözümleri olan gençliðine
Küsüveriyorsun noktalarýnýn hiç bitmek istemediði þiirlerinde
Hep kocaman, hep büyük yazýyorsun anlamsýzlýðýný
Oysa bir balýk her gün sana yirmi dört altýn sunarken
Sunulan altýnlarýn gidiþini izliyorsun soðuk kahvenle
Aldatýlmýþ incitmelerde kývranýyor mide sancýlarýn
Çözümü bir baþka zaman dert oluyor baþ aðrýlarýn
Bir kalem, bir de kâðýt koparýyorsun kýrýlan saçlarýn gibi
Siyah hiçbir avuntuya bu kadar yakýþmýyor sen üzüleli
Daha bir aðlamak istiyor yüreðine ait tanýnmamýþ bulutlar
Yanaklarýn ýsýnýveriyor, ellerinle yaslanýyorsun iç çekip
Dudak büzüþlerinde gök gürlüyor bir sabi aðlayýþý gibi
Kýyýlara göç eden þarkýlar biriktiriyorsun her gece
Tavanýna asýlývermiþ kaderin inciniyor iç çekiþlerine
Öyle bir nefes ki, marifeti ölüm oluyor hüzünlerine
Birkaç adým sonra bir araba geçiyor ansýzýn
Kulaklarýn dinlerken teker seslerini adým adým
Tekrarlanmaya muhtaç bir sevgi bekliyorsun yarýn için
Ölümcül aþklarýn yýlgýnlýðýna ait bej rengi kýrýlýþlarda
Palavrasýný sallýyorsun bir çocuðun kýrýk misketlerine
Rengi siyah bir yalnýzlýk sarýlýrken teninin sýcaklýðýnda
Umutlarýný morartan serçelerin yaþlarýný tutuyorsun kirpiðine
Ýyileþtirmiyor þarkýlar, hep ayný filmi izleyip
Sonunu bilmenin gururuyla bir nefes alýyorsun sigarandan
Belki mühürlü kalýyor söz alýþlarýn yaþamak adýna
Belki kusmak istediðin duygular bunaltýyor seni
Ýlk gözyaþý kadar masumken her yaþýn yanaklarýnda
Belki iyi anlar için azap çekiyorsun böyle anlarda
Kim bilir
Yanýna gelecek mor elbiseli bir peri kýzý
Tutuverip içecek yaþlarýný doya doya
Ve sen o zaman aðlamayacaksýn böyle
Alnýný örten uykularýnýn toprak acýsýnda
Defalarca gülüverip hayata…