Seni çok özlüyorum; hasret dikenli bir gül
Ben de dalýnda figân eden þeydâ bülbülüm
Ne olur aþk ne olur! Artýk yüzüme bir gül
Þol gülþen-i cihânda, güle gedâ bülbülüm
Nazýnla cefâ etme, gedâna zâlim dilâ!
Sonerʼin þu sinesi aþkýnla dað-ý nihân
Hasretinle etti de dil-i bülbül vâveylâ
Sabah akþam sesiyle inledi koca cihân
Aþkýn yeter istemez câným ne âb ne de nân
Þol leb-i þekkerine konsam misâl-i meges
Beni de bir ben bilse uzaktan bakan nâdân
Þehd-i laʽlinden bana, diþinle bir petek kes!
Þeb-i zülfün mâhýma, perdedâr oldu, derdâ!
Zulmet içinde koyma Sonerʼi zülf-ü leylâm
Sanmam sensiz sabaha, visâl edeyim, ferdâ!
Eðer gece ölürsem, söyleyin cânâna selâm
Soner ÇAÐATAY (19:41) 17 Temmuz 2011 / Wuppertal / Almanya
Kelimeler:
Þol gülþen-i cihânda: Þu dünya bahçesinde
Gedâ: Köle
Dilâ: Ey segili
Dað-ý nihân: Gizli yanýk yarasý
Vâveylâ: Çýðlýk, eyvahlar olsun, yaygara
Leb-i þekker: Þeker dudaklý
Âb: Su, nân: ekmek
Nâdân: Cahil
Þehd-i laʽl:Dudaðýn balý
Ben: yüzdeki ben
Þeb-i zülfün: Zülgün gecesi, zülfün gölgesi / karanlýðý. (Divan edebiyatýnda ise, siyah saçlý manasýndadýr)
Derdâ: Yazýýýýýýýýýýýýk!
Zulmet: Karanlýk
Visâl: Kavuþmak
Ferdâ: Yarýn