bitti diyorum kendime bu aþk bitti düþünmüyorum onu,aklýma gelmiyor artýk özlemiyorum sevgi dolu sözlerini özlemiyorum aþkla bakan gözlerini özlemiyor ellerim hiç ellerini
bitti diyorum kendime bu aþk bitti o özlem dolu geceler bitti tüm hayallerim onunla birlikte yitti düþlerim yerlere serildi belki de gerçek bir aþk deðildi
bitti diyorum kendime bu aþk bitti bütün kederlerim birer,birer silindi diyorum yüzüme mutluluðun rengi geldi tüm acýlarým onunla gitti onu seven kalbim artýk çok deðiþti
bitti diyorum kendime bu aþk bitti sürekli içimde yaþayan bir dertti attým denize içimdeki bütün hüzünleri serdim yüreðime yeniden tomurcuk gülleri sanki yeniden buldum kendimi
bitti diyorum kendime bu aþk bitti kendime derken bu aþk bitti neden uyandýðýmda buluyorum yastýðýmda yaþ izlerimi neden kalbimde taþýyorum askýnýn izlerini diyorum da neden hala yazýyorum ben bu þiirleri
bitti diyorum kendime bu aþk bitti bittiyse bu aþk dediðim gibi neden inandýrmaya çalýþýyorum bittiðine beni neden silemiyorum gözlerimden gözlerini neden anlýyorum kandýrdýðýmý kendimi
MýSRa Sosyal Medyada Paylaşın:
MıSRaDaN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.