KORKUYORUM KORKUYORUZ

korkaklarda çekip gitmiþti bu dünyadan biliyorum buna raðmen korkuyorum ...
karanlýðýmdan ýþýðýmdan adaletimden dünyamdan bir korku alýyor beni benden...
ve yalnýzlýk en çokda ondan korkuyoruz...
çokluðu kaybediyor düsünceleri korkutuyor hayallerime korkuyorum...
kaybetme ihtimallerime sevince nefrete korkmaktan korkuyorum sevgiye.
neden korkuyorum?
yaþamýn hissizliði, arsýzlýðý,sebebi bilmediklerim bahanelermi öylesinemi korkular...
korkular aç korkular vicdansýz kaygýsýz tüketen umarsýzca...
Ekmek bu kadar tatsýz olmamýþtý belkide..
Kaç çocuk her köþebaþýndaki çöpe sokmamýþtý onuru açlýðýndan bir lokma
karýn tokluðuna..
hayatýn cümlesi ahlak ne zaman paranýn hürmetine girdi utanmadan akça pakça...
kirleniyorum kirletildik..
umutlar iz,insanlýk sebeblerimiz emekler kirletiliyor kirleniyorum...
özgürlüðüme kirleniyorum felaketime kirletiliyorum...
korkuyorum korkuyoruz korkutulduk...


berrin korkmaz










Sosyal Medyada Paylaşın: