Ey þehir isyaným sana duyuyormusun sesimi Adam ettin baðrýna aldýðýn herkesi Bir yüzün aydýnlýk bir yüzün bedbin Acý verdin acýyý sevdim bendim sana gelen bilmedin
Ey þehrin duyarsýz soðuk beton evleri Sýkýyor nefesimi sokaklarýn çalýdan elleri Aleme açýlan bana kapanan kapýlar Ne sanýrsýnýz beni beni deli sanýrlar
Ey þehrin kendini bilmez yüzsüz kaldýrýmlarý Kimleri erittin parke taþlarýnda sebepsiz Bekledim perdelerini kapýlarýný açacaksýn yýllar yýlý Gençliðimde kurduðum hayaller nerdesiniz
Ey þehrin birbirinden habersiz galesiz insanlarý Bir karabulut mu bakýþlarýnýz ümitsiz Küçülür kaybolur geçit vermedikleriniz Aldýnýz benim toy gençliðimi ahýmý
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ümid Harun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.