İSTANBUL KIZI 1
Sevmek dedim evet dedin beni dize getirdin.
Sýkýlýnca hiç sormadan bir çýrpýda bitirdin,
Sevgim bir ömürdü üç baharda yitirdin.
Sende insaf bu mu söyle Ýstanbul kýzý...
Paket paket çið köfteyi afiyetle götürdün.
Hiç sormadýn bulgurunu hangi taþta öðüttün.
Bu sevdayý ne emekle ne çabayla büyüttüm.
Bir kaþýk suda boðdun Ýstanbul kýzý....
Pazar dedin çarþý dedin ardýn sýra gezdirdin.
Damla için ummanlarda yüzdürdün.
Bekle dedin geceleri birer birer saydýrdýn.
Sende gün doðmaz mý? Ýstanbul kýzý....
Senin olsun Avcýlar’ýn Bakýrköy’ün çekmecen
Ben Urfa’mý bin semtine deðiþmem..
Yalancýsýn tek sözüne inanmam
Yalanýnda boðul Ýstanbul kýzý...
Gerçek sevgi görmemiþsin bilmezsin.
Ýnatçýsýn inadýndan dönmezsin
Bir macera deyip gülüp geçersin.
Ne halin varsa gör Ýstanbul kýzý....
mekansýz_meçhul.
Avcýlar/Ýstanbul
12/03/2006
Sosyal Medyada Paylaşın:
mekansız_meçhul Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.