Sevgimi sevdamý geceye yazmak geldi yüreðimden
Mor gecenin gizemi mehtabýn güzelliðini aldým yüzünden
Sensiz uykusuz sensiz bitkin ve çok yorgun bedenim
Bu gece her gece gibi deðil saatler geçmiyor uyku girmiyor gözlerime
Uyanýk ayaþ gibi dolaþýrken cadde ve sokaklarda
Bir seni düþünür bir seni söylerim türküler yerine
Gece ne kadar uzun ve zalimiþ yanlýz kalýnca anlýyor insan
Geceye sorarsan beni hüzün diye anlatýr serseri gibi gezeni
Karanlýklara sorarsan beni zavalý gariban diye anlatýr beni
Yýldýzlara sorarsan aþýk terk edilmiþ aptal aþýk diye anlatýr
Oysa senin için mecnun senin için avareyim sokaklarda
Sarhoþ misali salanýr dururum oysaki tek kadeh bile içmedim
Salanmalarým depremi fay hatýný anlatýr gibi yürüyüþümden
Titereyen bedenim dökülen göz yaþým akar geceye
Sensiz bu can bu bedenim ulaþýr yazýlan heceye
Sensiz her yaným eksik tutmaz ellim kolum
Düþüyor gözlerimden yaþlar yaðmur misali
Yavaþ yavaþ ruhunu yarada teslim eder gibi
Mevsim temuz fakat üzerime karlar yaðýyor gibi
Salanýþýmdan tir tir titremelerimden beli
Üþüyorum gözlerimde aþka düþen yaðmur seli
Sokaklarda bir baþýma yalnýz lýðýn rýhtýmýnda
Demir almýþ terk edilmiþ gemi gibiyim
Unuttum güneþin doðuþunu batýþýný
Unuttum gülün güzelliðini kuþlarýn ötüþünü
Hasretin girince sineye
Sen gitmemiþ olsaydýn öyle yýkýlmazdým
Böyle avare serseri sokaklarda dolaþmazdým
Kimse görmesin diye karanlýkta aðlamazdým
Hayatta yaþama cihana öyle küsmezdim
Ve bir tanem ben yaþarken yýkýlmazdým
Senin aþkýnýn denizinde boðulmazdým
Geceye mi aþka mý sana mý isyaným þimdi
Sen söyle uðruna ömrümü canýmý adadýðým
Sen söyle þu yanlýzlýk rýhtýmýnda kalan serseriye
kosarli47/mehmet emin dað