Kaç yýl geçti aradan unutmadým yüzünü Seni aradým durdum açýk pencerelerde Savurmadým rüzgara kalbimdeki külünü Seni düþünüp durdum baharsýz mevsimlerde..
Gök bazen mavi oldu,bazen siyahlar giydi Yürek yakan hasretin gözlerimi seðirtti Sensiz geçen bu yýllar yüreðimi inciltti Seni düþünüp durdum baharsýz mevsimlerde..
Ama en çok iklimin yaðmurlarýný sevdim Günahlardan arýnýp,ruhumu temizledim Sýrýlsýklam olurken sanki ben seninleydim Seni düþünüp durdum baharsýz mevsimlerde..
Ýnce ince bir yaðmur düþerken sokaklara Bir kez özlem duymadým masmavi akþamlara Ne yýldýzlar ne mehtap gelmedi hiç aklýma Seni düþünüp durdum baharsýz mevsimlerde..
Yaðmurla yapraklandý çiçek açtý aðaçlar Sanki seninle bendim,sevdayla uçan kuþlar Sensiz gönül bahçemde güllerde tomurcuklar Seni düþünüp durdum baharsýz mevsimlerde..
Her yaðmurun ardýnda bir gök kuþaðý gördüm Yedi rengin hazzýyla umutlara büründüm Efkârlanýpta bazen sevdamýza üzüldüm Seni düþünüp durdum baharsýz mevsimlerde..
Þair:Ýsmail Kurt 14.06.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Bandırmalı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.