Acý bende mesken kurmuþ. Kovsam gitmiyor,yüreðime çöreklenmiþ. Atsam atýlmýyor ,satsam Üste para da versem alan yok, ........ Keder diz boyu, Adýna kader demiþik Payýmýza çekip katlanmak düþmüþ, Boynumuzun borcu sanki. ........... Bu kader sadece keder,elem mi verecek bize. Yoksa gülmekte varmý nasibimizde, Deseler ki,þu vakte kadar bekle Mutluluk o zamanýn sonunda seninle. ......... Ýþte o zaman ne olursa olsun nasibimde Mutluðu yakalamak adýna çekerim. Gülmek varsa banada, Kanayan yaralarýmý saklar acýmý unuturum. ........... Tek unutumayacaðým ,unutulduðumdur. Sevgiyi baðrýma saklayýp sessizce aðlayýþýmdýr. Bir gün iþte o birgün , Bende sevip unutacaðým intikam alýrcasýna...BÝNNUR DOÐAN..
Sosyal Medyada Paylaşın:
MEDCEZİR DOĞANNUR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.