Çareni bulamadým anladým ki çözüm yok,
Sabýr sebat bilmezsin, laf anlatmak zor gönül.
Rastlamadým merdine, doðrulara sözüm yok,
Mazide kalan aþklar hiç sönmeyen kor gönül.
Sevenleri sevmedin, kýymetini bilmedin,
Kaçtýn zorun önünden, sýkýntýya gelmedin,
Yazdýn altýn harflerle, vefasýzý silmedin,
Ýhanetin duvarý önümüzde sur gönül.
Son kavgayý yapalým bu defa beni dinle,
Bilirsin affederim iþim olmaz hiç kinle,
Alttan alan ben oldum sen burnunun dikinle,
Namertlere üzülme kov gitsin yol ver gönül.
Gülistan olmalýydýn, oysa için viranlýk,
Gelecek de umutsuz, yolun sonu karanlýk,
Otur düþün suç kimde, güven bana bir anlýk,
Hiç mi akýllanmadýn? Bilmiyorsan sor gönül.
Sevda huzur vermeli peki bu dertler neden?
Bitap düþüyor iþte senin yüzünden beden,
Hayalini yýkarak varsa meçhule giden,
Düþünme maziye göm, yeni hayal kur gönül.
Yana yana bitmedin inan bu da kâr gönül.
Yýldýz
Teþekkür ederim.
Ne yapsam yola gelmez söz dinlemez boþuna
Usun yolu dolaþýk çýkmak gitmez hoþuna
Utanmayý ne bilsin hiç bakmýyor yaþýna
Deli divane olma ahirini gör gönül
Nuh Comba
Toksözlüyüm bak hele, ipi çekiver gitsin
Bir uçarý yüreðe kar etmez ki iþitsin
Hala anar durursun defet dusundan yitsin
Akýllanmaz uslanmaz var sinene vur gönül
Hisbey
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.