TÜKENEN İNSANLIK

Yüreklerde sevgi tükenmiþ;

Büyüklere saygý kalmamýþ;

Herkes çýkar peþine düþmüþ;

Allah korkusu unutulmuþ.



Gülüþler sahte olmuþ;

Kalpler taþ yýðýnýna dönmüþ;

Gözlerde ýþýk sönmüþ;

Peygamber yolu çoktan unutulmuþ.


Anne baba evlat derdinde;

Evlatlar toz pembe hayellerinde;

Düþtümü bir ayaðý çukura;

Suçluyu arar aynaya bakmadan.


Eller uzanmaz derdi olana;

Sýrt çevrilir düþen insana;

Bugün bana yarýn sana unutma;

Ýnsaný, yaradan aþkýna sev evlat.


Kýymetler bilinir gittikten sonra;

Yalnýz kalýrsan bir baþýna;

Ýþte ozaman ararsan gerçek dost;

Sarýl Kuran’a duat et Yaradana...

08.05.2011/Mehmet KOÇER
Sosyal Medyada Paylaşın:

mehmet63 Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

URFALIYIZ ŞANLIYIZ SİVEREK’İMSİN TARİH KOKAN ŞEHİR DENİZ KOÇER MUTLUYUM İŞTE GEL, GÖNLÜME IŞIK SAÇ BENİM İÇİN DOST İSTERİM ÖZGÜRLÜK MEMLEKETİM NASIL TEK DÖRTLÜKLE İFADE-İ DUYGULAR