SENSİZ BEN…

Olmayan sabahlarda doðan güneþimsin,
Sensiz; ben hiç bir þeymiþim,
Sen bilmesende ben seninim,
Hayal bahçemin yalnýz açan berivan çiçeði…
Gönlümün özgürlüðü haykýran sesisin.

Senle yeþerdi düþ bahçemin sümbülleri,
Senle þenlendi gönlümün naðmeleri,
Sen bilmesende aklým senindi,
Kuruyan gönül baðýmýn umudu,
Çorak sevdamýn bahar yaðmurlarýsýn.

Sana bakmak yetmiyor bana,
Bir ses uzaðýnda olsamda,
Bir nefes kadar yakýným sana anla,
Yokluðunda saatleri sayýp, zamaný týrmalasam da,
Sensiz geçen zamaný saymam yarýndan.

Hayat yormuþ seni bin bir oyunla,
Gücün yok belki yeni bir sevdaya,
Kýrýlan onurunu aþýp koþamasan da,
Bekleyeceðim seni yeterki gül, mutlu ol birtanem,
Ben beklerim bakýþlarýmdan anladýðýn güne kadar.

Buðulu gözlerini çekme gözlerimden,
Yokluðunda gül yüzüne hasret, hayat anlamsýz iken,
Anla; okuduðun satýrlar sanadýr bir bilsen,
Gel de son bulsun, hayallerin hüsrana uyandýðý sabahlar,
Gel de son bulsun, içimdeki özlemler,
Her halinle kabulümsün, yeter bekletme beni kraliçem.


ZÜLKÜF KILIÞÇI

Sosyal Medyada Paylaşın: