Ne yazsam, ne söylesem..

Yýllanmýþ bir þarabýn,
Sabrýnýn sonunu selamete baðlýyorum beyaz gecelerde..
Ben, seni þuurunu kaybetmiþ bir þiirin içinden çaðýrýrken,
Sen, sahte alemlerin ‘’uçkuruna’’ kurulu aþklarýn,
‘’Üç kuruþluk’’ dünyasýndan sesleniyorsun bana..
‘’Gelmeli miyim?’’

Sesimin sol anahtarýný kaybettiðimden beri
Sana söylemek istediðim þarkýlarýn
Kapýsýndan dönüyorum.
‘’Hayat’’ adý baþlýðý altýnda,
Can çekiþen bir paragrafýn,
Açýklayýcýsý olan bir dipnot olarak düþürülüyorum
Birbirine aykýrý cümlelerin sonuna..

Hýçkýrýklarýmýn, iç’ kýrýklarýmý bastýrdýðý beyaz gecelerde
Sýrf sen uyanma, sen duyma diye
Eklediðim sahte gülücüklerin,
Hesabýný veriyorum þimdi mutluluða…
Oysa sen hep yaðmurdun sokaðýma
Halbuki din’(le)seydin,
Anlatacaktým..
Dökecektim eteðimdeki taþlarý bir bir sana
Hani þimdi sen yine yoksun ya
Yine sensiz yol alýyorum beyaz bir gecede
Uçsuz bir karanlýða..


Adýnýn anlamýný lugatýma aldýðýmdan bu yana,
Sana nitelenmek için kendini adayan sýfatlarýmýn,
Suratýna tükürüyor þimdi kalemim…
Sana artýk ne desem,
Ne söylemek istesem,
Aþký yokuþa vuruyor cümlelerim..

Þimdi yine beyaz bir gecede
Seni sevmelerde,
Fazla mesai yapýyorum.
Cenabet tasvirler üretiyorum þiirlerime..
Ne yazsam, ne söylesem,
Anlatým bozukluðu oluyor þimdilerde..
Sensizlik,
Nasýl anlatýlabilir ki zaten doðru dürüst bir þekilde..

Ey! Olmayacak duamýn öznesi..
Sus biraz, dinle beni
Aþkýn abdestini gözlerinin yaþýndan aldýðýmdan beri,
Benden götürdüklerin bir daha dönmedi geri…

Karanlýða bakýp umutlanmak,
Þeytana uyup ‘’sevaba’’ girmek gibiydi ‘’seni sevmek’’..
Öylesine zýt, öylesine aykýrý iþte
Unutma sevgilim!!
Yine beyaz bir gecede
Sözün bittiði yerde,
Seni bekliyor olacaðým..!!


KAHRAMAN TAZEOGLU


Sosyal Medyada Paylaşın: