Kapýlar kapanýyordu bir bir Yollar ayrýlýyordu ihanetlere Gülüyordun sen Açmaya kýyamýyordun Gül gibi kurursun diye Söylemeye doyamýyordun Kurþun gibi vurursun diye Sana bir süprizi vardý Býraktýðým emanetin Yeþil bir çizgi gibi Gitmeden.. Arzýn merkezine
Asla haykýramadým Kapýlar kapanýrken Arkasýnda deðildim Omuzlarým yýkýktý Ve baþým dik duruyordu hala Yýldýzlarýn þarkýsýný söylerken
Bana bir avuç kül býraktýn Anýlarla dolu bir sevda ormanýnda Her gün yanarken Acaba mutlumusun Sosyal Medyada Paylaşın:
Albayraklım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.