mühürlenmiş yaşama isyan etmem boşunaymış

uzun bir yolculuktu aþk ;
sessizliðe gömülüydü þair ,
ve
kelebeklerin göç zamanýydý
aþk varýlan yolculukta ....

birleþirken gök ;
cahil kalbiyle yeryüzünün..
kaçamak ihanetlere bulaþan
kirli gülüþlerý barýndýrýyordu ;
soluksuz yaðmurlarla
yýkanýrken dünya ...



çýplaðýz,yalýn halde ;
arýnmýþ bir þekilde
soyunurken geceye
doluyorduk ruhumuzu
kutsanmýþ aþkla
herþeyin geriye dönüþü varken
aþk
dönüþü olmayan tek þey
yol alýyoruz
unuttuðumuz kimliklerimizle ....


bir anda oluyor herþey
giriþin kayýpken yaþantýma
kendime masallar anlatýyorum
hiçbirþeyi sorgulamýyorum
bugünlerde


Sayýklamalar içindeyim ....
izine takýlan bulutlar
her tarafa daðilirken
bir aþk ta soluklanmak istiyorum
sen hayata ait nefes alýþlarým
aþk olarak düþüyorsun


yalnýzlýðýmýn çizgi ötesinde,
an ;
mucizeye ihtiyaçým vardý ;
bilinmezliðin bir yerinde
sen
bir þiir misali
uzanmaktasýn yaþantýma......

aþk kokuyordu
yalnýzlýgým
bir sis gibi gibiydi .....

ten rengiydi gece ;
ince bir hüzün giymiþti üzerine ....
sen hüzünbaz gecelerimde
ýslak düþlerimden akarken gönlüme ...
her öpüþünde
ruhuma açtýðýn temasýn ölümsüzdü...


soguktu gecenin sessizliði;
aðlayan bir gökyüzü þahitti yaþananlara ;
müzik son bulmak bilmiyordu,
küçük adýmlarla dans ediyorduk.
çevremizdeki gölgelere inat
geceyi aþk giydiriyorduk ....

hiç sonu gelmeyecek bir tuval di yaþananlar ,
ateþ kýrmýzýsýna boyadýk tuvali,
yaþadýklarýmýzý resmederken ,
bir fýrca senin elindeydi ;
bir fýrçada benim elimde ....

zaman dolmasý gerekiyordu,
her gecenin sonunda olduðu gibi,
Ýçi dýþý cesur,
özü sözü sabýr olan
iki aþktýk
bir yürek olduk
geceyi alev alev yakarak özümüzde
rüzgarlar iyice yaydý alevi

Yeþermeyen umutlara,.
ekilmeyen tohumlara
ve karanlýða inat
her þey renk içindeydi gecenin icinde
her þey aþk kokuyordu...

þimdiyse ;
mühürlenmiþ yaþama isyan etmem boþunaymýþ
çok geç ama anladým ...


Sosyal Medyada Paylaşın: