Mutluluk ; bir serçenin caný, kolu, kanadý Gittin ya, bu serçenin þimdi kolu kanadý Neydi ki ol zalimin bendeki silik adý ? ’Bir ömür unutamam !’ diye alaz yanarken Yâr diye uðrun uðrun yalnýz onu anarken Þimdi candaki canýn doldu sevda miadý...
Gönül bunca ezaya acep nasýl dayandý ? Aþkla havalanýrken, indi sana dayandý Öyle bir od attýn ki tende sular da yandý Kendinden geçenleri ilkel benlik kýnarken Kapayýp gözlerini, düþte halvet sýnarken Þimdi yâr dehlizinde yürek aþka uyandý...
Acýtsa da içimi, ’Tatlý bir yare!’ derdim Seni alýr sineme sýmsýcak yâr ederdim Adýn yazar gönlüme benden içre giderdim Koparýp ekmeðimi lezzetine banarken Ilgýt ýlgýt içerdim sevdalýða kanarken Ne kalýrdý gam, keder, ne de onulmaz derdim...
Arþ-ý alâya varýr sana çýkan tüm yollar Gönlüm sinende kalýr, yüreðine aþk yollar Çiçek çiçek göverir, filizlenir kör dallar Sýzlatýr yüreðimi dikenlerin batarken Týmar eyle yaremi kucaðýnda yatarken Ýrem baðýna döner, umarýmdýr bu kollar...
Kalbine deðen eller bil ki senin yârindir Uzan aþk dallarýna, en hasýndan yâr indir Sar gönlünün teline, hazzý sinende sindir Felek vahdetimizi kederlere bölerken Katre katre can yaþý dökülmesin gülerken Feryat figan gazeller aþk daveti, esindir...
Fikirden aykýrý titr, yokluðunda us’lanýr Kýpýr kýpýrdý hani, deli gönül uslanýr Ýner salýncaðýndan, gerçeðine yaslanýr Yol alýr ümitlere, aþk gönlünden dönerken Mehtabýna yönelir yýldýzlarý sönerken Þimdi bu kupkuru gül, nevbaharla ýslanýr... 29 Ocak 2011 Gazimaðusa
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülkurusu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.