Bir Söğüt Tabut
Bir býçak dokunsa dilimin altýna, akacak binlerce lâl çýðlýk suskunluðumdan
Ah....
Babamý özledim ana…
Bir ninniyle uyudum yýllarca
Anamýn yorgun söylediði
Bir evin çatýsýnda geceyi örterdi üzerime
Babamýn buðday kokan elleri…
Ýslikler arasýndan
Bir ýslýk süzülür
Gülüþün buzul yamaçlarýna
Yokluðu dolduruyor anýlarýma bir zifiri yansýma
Gözlerim damlalarla üþüyen çocuk
Tekil kalabalýkla…
Rahmet okur dudaklar
Gözyaþýna ayak izi býrakan soluklara…
Eyvah-ýmda babam!
Kundaklanmýþ düþlerim
Bir gözü açýk,
Ýki metre bir mintan
Bir söðüt/ tabut
Gölgesinde esmer bir yazýt
Soðuk bir lahit…
P/akça anam
Dikiþsiz sükûtum
Barksýz yaðmurum…
Alnýmýn fermanýna
Vah’lanýr sýrtým
Çocukluðumu b/içmiþim
Gece yarýsý bir virgül /makas
Bir sürgünün gölgesine sýðýnýp
Ve gövdesine tutunup gözlerimin çiði
Damlar yalýn ayak içrelerime...
Ellerimde hiç kimse,
Var mý anlayan?
Omuzumda kokun kalsaydý baba, büyümezdi figan koca adým anýlarýma…
Omuzlarýmda dikiþsiz fistan
Dilimde asi lisan
Ellerimde Leyla gazeli gezgin bir mýsra
Yüreðimde avaz avaz Mezopotamya…
Döllenir yeniden acý kendime kendim k/ulak
Göbeðimi kesen ellere küfrüm kör býçak…
Bitimsiz gözyaþým da þivan s/esleri
Yasýmý tutar
Kimi zaman aðýt
Kimi zaman umutla…
Teðelsiz umutlarým var ana, neneyle þefkatinle göz uçlarýnda…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.