Anladým kavuþmadan bitmeyecek bu eza Çektiðimi bir bilsen sevdiðim aklýn þaþar Gündüzlerim ýstýrap gecelerim hakeza Hasretin ki sabrýmýn gayrý boyunu aþar Söyle senden uzakta bu gönül nasýl yaþar
Yangýnýn damla damla eritirken özümü Sükût ettim olmadý feryatlarým nafile Cemalinin nuruyla köreltmiþim gözümü Özleyeni özlemek ne mukaddes bir çile Binde birini çekse dað taþ gelirdi dile
Düþlerimde sýnýr yok iþtiyakým þuursuz Hiçbir þey sýcak deðil yüreðin kadar bana Vicdanlýsý sayamaz gözlerimi gurursuz Her gece efkârlanýp aðlamamak ar bana Yanýmda olmayýnca koca dünya dar bana
Bitmiyor ki içimde bir saniye özlemin Dua yaptým dilimde hep adýný anarým Her koþulda bakidir vermiþ olduðum yemin Pervanenim mumumsun alevine kanarým Yalnýz senin aþkýnýn ateþiyle yanarým
Benliðimin yâr diye titrerken her köþesi Yokluðun günden güne hayalini þýmartsýn Olmayacak ömrümde senden âlâ neþesi Leyla ile Mecnun’u varsýn tarih abartsýn Bizim yüce sevdamýz göðsümüzü kabartsýn
Ýsmail Koray Þimþek
21 Ekim 2010
ÞIRNAK Sosyal Medyada Paylaşın:
ismailkoray Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.