Düş...

Hýrçýn dý,
asiydi,
kýr bir yüreði vardý,
utanýrdý...

Kýraçtý dolaþtýðý topraklar,
yoksun kaldý,
yoksul kaldý,
haykýrdý çavlanda,
sesi duyulmadý,
saðýrdý aslýnda,
namlu sesine,
bir caný vardý,
güm bir ses,
sadece onu duydu,
gözlerini son kez yumarken...

Oysa hepsi düþtü.
korkularý bitti,
duruldu
durgun su gibi, mahzunlaþtý,
keþke rüya olmasaydý da ölseydim uðruna dedi. uysallaþtý.
ölseydim karýncalar bedenimde olsaydý.

Ama bir de sesi...
Olsaydý...

Mustafa Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: