kordonda yürüdüm dün akþam yine sen yoktun yanýmda seni anlattým denize sessiz gözlerle. gözyaþlarým karýþtý dalgalara martýlar çekilmiþti artýk bilinmezdeki yuvalarýna ellerimi uzattým saçlarýný ellerimde hissetmek için boþlukta körleþti parmaklarým seni bekliyorum sessiz çýðlýklar atarak yüreðim ay güler gibi ýþýldýyor yüzüme suya vuran gölgeler bir kaybolup bir çýkarak oynuyor duygularýmla saklambaç denizden esen meltem fýsýldýyor sonu bilinmeyen bir aþk masalý kulaðýma ben hala bekliyorum seni
Sosyal Medyada Paylaşın:
nazlıgül Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.