henüz baharýndaydý gece yýldýzlar solup dökülmemiþti daha ay tepedeydi,parlaktý dokunsa biri ,gözlerim dolacaktý, dokunmadýlar... göz gözü görürdü aslýnda baksalardý insanlar birbirlerinin yüzüne bakmadýlar...
içime saplandý saatler, kýrýlan zamanlarda. aðladý içim, özüm döküldü avuçlarýma soludukça zehir oldu hava soludum yinede sonra yutkundum acýdý düþüm yarým kalmýþlýðýmda...
zamaný içerken satýrlarda dilim kanadý, konuþamadým yazdým bende.. ve ben nasýl öldüysem gecelerce bilmelilerdi acýsýný sýrf bu yüzden intikam koydum satýrbaþlarýna
dizeleri sapan yapýp her harfle bir yýldýz vurdum sabaha çok vardý öldürdüm geceyi, boþluða savurdum...
15.07.2007 kütahya 2. erbaþ bölüðü
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayaletsuvari Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.