VARMI DÜNYADA BİR EŞİ....
Bune zulümdur yaptýðýn....
Varmý dünyada bir eþi...
Beyhude yýllarýmin varmý bir diyeti..
Bu gün mehtabi alsam gelsem yanýna.
Sonra açsam ellerimi, yüzünün kýblesine dönsem,
Okusam yaptýklarýni dualarýmda...
Kaderimi deðiþtiren bir aþktý benim kisi...
Ona göre ise gelip geçici bir hevesti...
Kördum goremedim gençlik hevesini..
Koydu noktayý,yaptýðý son rezilliði...
O an Düþündüm gittiði geceyi,nedeni..
Yaptýklarý öyle rezilki,
Artýk ýnanmaz yüreðim aþkýma...
Anlayamaz tüm kahpeligiyle his yoksulu þu dünya yaþadýklarýyla...
Þu aþkým yokmu bütün gizlerimle beraber,
ýþte o aþk görmemiþtir böyle bir ihanet...
Yine eski sen, eski ben olsak,
Yeni bir bahar baþlasa güllerin bulbule edasý ile...
Yinede Kaldýramaz minik yüreðim yaþanmýþ günahlar ile...
Masken yýrtýlmasa,ihanetin ortaya çýkmasa gül cemalin bellimi eder...
Artýk deðiyor saçlarýna,o namert eller...
Ýþte o an Bu gözlerden,uðruna iner seller...
Uðruna yazdýklarým öyle müthiþki,
Mecnun çýksa gelse yanýma,
Sonra tüm sevdasýni býrakýp selamiyla karþýma dursa...
Ýþte o an herþeye deðer...
Hani manevi aþk diyordumya gerçek,
Evet aþkmis gerçek,
Bitmedi rezilliðin bitiremeyeçek...
Bir sevda düþünunki tüm kasveti ile,
Ve son sözleri ile ne olduðunu öðretip yanýnda kalkamaz baþlar...
Þahidim gökkubbeyle,
Gözlerimden inen yaþlar...
Býraktýklarým geçmiþim olmasa,
Sana olan sabrimi alkýþlar...
Bu yýllarýmdir verdiðim uðruna...
Deðdiðine inansam þimdi,
ýnan durup hesap soramam karþýnda...
Ama ne kadar sürünsemde yokluðunda,
yinede birþey söyleyemem senden kalan en son hatýrana.
Sen karþýmda durup hiçbirþey olmamýþ gibi davranýrken,
Ay doðamaz bu davranýþýnla.
Benki aþkýn sevgilisi mevlanaya,þemsiyle birlikte ettim hayran...
Benki ihanetin sevdami yakýyorken,
Seni düþünüp aðladým...
Ama bilki çiðnetmedim sevdami çiðnetemedim senin gibi arsýzlarýn karþýsinda..
Eyvahh kim bitirecek uslanmayan bu aþký...
Kimler susturacak dilimin lâlinden çýkan bu sözleri...
Alamaz bu sevdayý hiçbir yürek...
Gömmek istesem hatiralara sanki ebediyen sürecek...
Þimdi bunu Yaþamayan yürekler nasýl anlasýn...
Düþün ki senden kalan son resmi yýrtýp attým...
Düþünki herþeyimi mahþere býraktým...
Seninle gezerken adým,
Yýllarýma hainlik yapamayacaktim...
Þimdi korkma artýk,
Olmaz prensesim,istemem senden asýlsýz bir sevgiyi...
Zaten bu devirde ne seven var ne sevilen...
Þu hayasiz dünya yokmu ýþte o dünyada ihanet sadakattan daha sýk...
Artýk Bendeki yürek sana olan sevdama aþýk...
Sýrf bu yüzden hüzünle geçti ömrüm...
Sen yoktunya o an sustum,
Fýsýldadi mehtap boþluðunu bir efkarli þarký gibi...
Düþünme artýk geceler boyu,helaldir sana olmayan hakkým...
MUSA OFLAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.