Sofia

Durgun suda yakamoz parýltýsý
Geçiþken zamanýn eþsiz hülyasý
Can damarýmýn narýsýn, Sofia!
Ýniltili çellonun la perdesine üþüþür þarkýlarýn
Gediklisi ahvalin
Þýmartýlmýþ
Lililum bakýþlý
Eskiye yeni, yeniye eski resimsin Sofia!

Sonbahar sýzýlý, beyaz ten gölgeli
Seyirlik þelale akardý omuzlarýna
Mahcup, aþüfte, masundu ellerin
Güneþin flörtsüzlüðe üzüldüðü
Ezgisi kendinden güftesi benden
Uykusuzluðuma rüyaydýn Sofia!

Neydi uzak eden aramýzý
Yolunu mu kaybetmiþ yasak sevdalar
Aþikâr mý etmeli yýldýzlarýna
Sus yanýna afiþler yapýþtýrýp gecenin

Seni sevmek suç
Korkunç...

Daraðaçlarýnda vuruldu öpüþmelerim
Yanýna as palyaço kuklalarýný
Kurtulsun müebbet aþk cezadan
Özgür kalsýn varlýðýna dokunmalarým
Sýrrýn kalsýn sonsuzluðuma

Beni bekliyor musun sahiden
Yoksa dönüþünde miyim nöbetin
Sihri bahçe çehrende kaldým
Hezeyanlardayým, çýkýlmayan içinden
Güzçiðdemi ayaklarý altýnda
Iþýksýz nefesler düþtü payýma

Kýrmýzýya çizdim adýný dur, bekle!
Dört düþ öldürdüm, içinde sen vardýn
Sen bahardýn Sofia!
Mademki mahþere kaldý sevda
Bitsin mezar taþlarýnýn yorgun nöbeti
Kavuþmak uzaksa
Nefes versin Ýsrafil sûr’a
Benim aþkým ulaþtýrýr bizi ar’a
Sen, týlsýmlý þarkýlar söyle
Kutsanan çellonun la perdesinden
Mutluluðu anlatsýn
Aðlatsýn Sofia!


Sosyal Medyada Paylaşın: