Baþka bir yalan bul kendine “Giderim” de, mesela/ sýkýlýnca Bir duraða benzet beni Hani dönmeyeceklerin beklendiði Bir tren ol sende Pencerenden sarksýn þýmarýk çocuklar Þehirler geç birer, birer Köyler, ilçeler Bir ben olmayayým geçtiðin
Sen baþka yalan bul en iyisi kendine Bir sabaha uyandýr beni Sessizce pýþpýþlarken içimdeki bebeði Karþýmda dursun gözlerin, Ve mahmur güzelliði Arama boþuna bulamazsýn Benim memleketimde Yoktur sendeki gibi mavi sonsuzluklar Bir avuç olsa bile gök yüzünde Kara bulutlar kaplar
Baþka yalan bul kendine “Geçer” de, gelip geçmese bile Bir eve benzet beni Az önce kapýsý çarpýlýp çýkýlmýþ Bir yol ol sende Rüzgarlar süpürsün taþlarýný Öksüz çocuklara uðra biraz Sek, sek oynasýn üstünde Saçlarý sarý, ama hiç örülmemiþ olaný
Baþka bir yalan bul kendine Ýçinde sevgi aþk vefa falan olmasýn Hiç kimsede kan(a)masýn içten içe Git… hadi gitde Bir daha yalan söyleme
stc
Sosyal Medyada Paylaşın:
TurgayCeritoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.