ELİF

Önce adýn eridi potasýnda þiirin
Süzüldü bütün mazi bir yaþlý elif kaldý
Sonra ayýný akibet gözün kalbin ellerin
Boðmak için kendini ak düþmüþ zülüf kaldý

Bitti turna akþamý af dilemekte fecir
Üç harfin sýkletini taþýmak þeytan iþi
Ben yani azýðýný kuma gömen muhacir
Bir kabrin çeyreðine sýkýþtýrdým geçmiþi

Bükülmüþ bir dal oldu elif ihtiyar resim
Endam toprak yemeden men edilen tohumdu
Ben ücrasýna düþtüm adým aklým servetim
Kaf daðýndan süzülmüþ bu birkaç avuç kumdu

Elif dedim medfundur sekerat yargýcýna
Kamburunun raðmýna geçiþtirildi sorgu
Al kocamýþ talihi aþký hecirle sýna
Yuvasýnda boðulsun ötelerin simurgu

Ýþte çýplaksýn þimdi sahrada elif kadar
Göze sýðmayan heybet eridi dirhem dirhem
Ah öksüz kalan turna dilden ebkem türbedar
Gözyaþýnla ýslanan kumdur yarana merhem


Sosyal Medyada Paylaşın: