Bir Kadın Uyuyor Çekyatta

Bir kadýn uyuyor çekyatta,
Geceden habersiz, yummuþ gözlerini dünyasýna..
Kendi dünyasýný izliyor,
Uykuya dalmýþ olmalý.

Narin vücudunu kýrmýzý bir gecelik örtüyor,
Ýncecik bir gecelik.
Uçuþuyor eteði pencereden giren rüzgarla.
Göz çukurlarýnda damlalar birikmiþ!
Islak!
Terkedilmiþ olmalý..

Dudaklarý kýpkýrmýzý ve çilek kokuyor,
Ateþli bir geceden kalmýþ olmalý..
Bacaklarý çýrýlçýplak!
Dokunmak istiyorum tenine..
Belki bana aþýk olur diye.
Ben zaten aþýk olmuþumdur diye!

Nefret akýtmýyor dudaklarý!
Küfür duymuyorum ilk defa bir kadýndan!
Çünkü uyuyor.
Çünkü kendi dünyasýnda atýyor çýðlýðýný belki de.
Beni duyuyor, hissediyor biliyorum.
Fakat beni üzemiyor! izin vermiyor buna göz kapaklarý!

O kadýný istiyorum!
O kadýn benim olmalý!
O kadýný terkedilmiþ okyanusun üzerinde bulmalýyým.
Yahut, ben olmalýyým okyanus!
Onu ben boðmalýyým okyanusumda.
Yahut, kendimi boðdurmalýyým ona.
Sen hep uyu çekyatta kýrmýzý kadýn!
Fakat uyandýðýnda n’olur nankör olma!
Senin rüyaný süsleyen de benim..

ERAY DEDÝK
eraydedik@gmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın: