Yol boyu yalnýzlýk Alabildiðine uçsuz bucaksýz, Rýhtýmda vurgunlara yenik düþmüþ gemiler Bir beni bilirdim sahipsiz, birde geceyi.
Ey gecenin karanlýðýnda yanan ýþýðým Ört üstümü seninle ýsýnsýn bedenim, Bir acýlara esir, bir sana kýrgýným Gel de sona ersin bitsin kederim.
Öylesine zor ki yalnýz yaþamak Kendime konuþup kendime susmak, Çýrpýndýkça daha da dibe batýyorum Ölümden de beter böyle yaþamak.
Her þeyi kabullendim yaþadýðým her þeyi En çok sensizliði zordu taþýmak, Ne piþmanlýk fayda, ne yeni baþlangýçlar Mümkün mü yýllar sonra enkazdan canlý çýkmak.
22:30__18.02.09
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma Şanal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.