Yine sensizim,yine sessizim Sensiz mi sessiz akþamlar mý deselerdi Sessiz olabilir Ama sensiz olmayý asla kabullenemezdim. Oysa þimdi Bir limana sýðýnmýþ gemi gibi Gecenin zifiri karanlýðýna sýðýnmýþ Sessiz,sakin sensizim.
Kendime dönüyorum,bakýyorum Yüreðim sensiz vurgun yemiþ gibi Demir atacak ,sýðýnacak Hasretinin son bulacaðý Gecenin karanlýðýnda Sessiz akþamlara inat Seni arýyor,sensiz olamýyor Geceler sensiz geçmiyor birtanem.
Gecenin karanlýðýnda Ýçimi büyük bir hüzün kaplarken Senin yokluðuna alýþmaya çalýþýrken Sabahýn ilk ýþýklarý vuruyor Gün ýþýyor Bir kez daha karanlýk geceler bitiyor Ama sensizliðime çare bulunmuyor Sesizce boynumu büküyorum.
Ýþte þimdi Gecenin karanlýðýna inat Demir almak zamaný geldi Günün umuduna doðru Koþmak,yelken açmak Sessizliðe ,sensizliðe çare bulmak Sensiz gecelere inat Seni içimde yaþatmak.
07.45.2008 Pazar
Gülgün Solmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülgün Solmaz ( Gülgün45 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.