Þu kenar mahallede birgün sabaha karþý, Çýktým yola evimden istikametim çarþý. Karanlýklar önümde yürümeme manidar, Sabah namazýna da yetiþmeye zaman var. Aðýr aðýr geçerken sonunu çýkmaz yolun, Dar sokaðýn lambasý, ýþýðý fersiz, solgun.
Gecenin ayazýnda "hohlar" iken elimi, Bir el tuttu kolumu, ürktüm, baktým deli mi? Deliler ne gezer ki bu saatte sokakta? Dedim "Kimsin bakayým, þu kolumu býrak ta!" Yolun loþ ýþýðýnda yüzünü zar zor seçtim, Tanýdým bu simayý, biraderim Hayrettin.
"Ne var!" diye sormadan baþladý konuþmaya, "Annem aðýr" deyince baþladýk koþuþmaya. Bir yandan anlatýyor, koþuyoruz bir yandan, Annem fenalaþýnca haber salmýþ Kýr Handan. Önceleri bilmemiþ, yaþlý, uyuklar sanmýþ, Baygýnlýk geldiðini hemen sonra anlamýþ. Durum ciddi olunca, çocuðunu koþturmuþ, Hayrettin’in evine, kendi baþýnda durmuþ. Hayrettin telaþ ile bizim eve gelirken, Hanýmýna demiþ "git, hasta yanýna erken."
Birden içim cýz etti, babamý hatýrladým, Hasta yataðýndayken, ben karýmý yolladým. Arkasýndan "iþim var" diye ettim bahane, Ben gelince yastaydý, tüm komþular ve hane. Son nefeste yanýnda olmayý çok isterdim. Kor düþtü vicdanýma, depreþti eski derdim.
Kaldýk nefes nefese, kardeþimle beraber. Çýktý yolda karþýma mahalledeki berber. Dedi "Hayrola ne var!? Böyle aceleniz ne?" Kýsa kestirdim lafý, ihtiyacým yok izne. Düþe kalka koþarken, o da düþtü peþime Bir an aklýma geldi, haber versem eþime?!.... Sonra vazgeçtim yine, uzaklaþmýþtýk evden. Çýkar mý bu vakitte, kocasýz kadýn evden?!...
Ýçeri girdiðimde, Kýr Handan örtüverdi, O nur yüzü örtüyle, dedi "Þimdi can verdi." Baþýnda okuyorken baþka komþu Kur’an’ý, Bense daha önce de yaþamýþtým bu aný. Gýrtlaðým düðümlendi, hýçkýrýðý zor tuttum. Dünya çöktü baþýma, her þeyimi unuttum. Annem beddua etmez. Bana birþey mi oldu? Vicdanýmýn isyaný, artýk son haddi buldu. Aðýr aðýr okurken bir müezzin ezaný, Sanki diyor yerinden "Oðul çek sen cezaný."
Üç çocuk yetiþtirmiþ anamýn baþýna taç. Son nefesinde kalmýþ, iþte komþuya muhtaç. Bu kýssadan hisseyle sen de al þu dersini, Evladýn iyisinden, seç komþun iyisini.
Ýlhan BÜYÜKYÖRÜK
Sosyal Medyada Paylaşın:
Meçhul Asker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.