Hiç Giremediğim Hayatından Çıkıyorum

Sadece hayalle yetinmeyi öðrendim beklide..
Hissedemedim,dokunamadým,gözlerinin içine bakamadýðým bir tutkunun esiriyim..
O kadar çok isterdim ki
O sýcacýk gülüþünü bir kerecik olsun görmek,
Sesini yanýndayken duyabilmek…
Ama olmadý.
Koyu karanlýklarda bir mum ýþýðýna hasret yasadým.
Sen gittin ve ben sadece baktým.
Yüreðime bir türlü o gitti diyemedim.
Çok uzaklardaydýn sen.
Yüzünü görmeye hasrettim.
Umudumu, tüm bekleyiþimi altüst etmiþti senin mesafelerin.
Sen hiç yoktun ki.
Hayalle yetinmiþtim,
Sadece yokluðunda yasadýðým þeyleri yazdýrýyordum kalemime.
Nefes almak bile canýmý acýtýyordu yokluðunda.
Sen hiç olmadýn ki.
Bense hiç…..
Yoksun ve ben hala o dipsiz kuyulardayým..
Sadece ben hissettim yanan yüreðimi,
Sadece ben duydum hasret çýðlýklarýný..
Arayamadým.
Sesini bile duyamadým.
Sadece aðladým ve sadece sustum.
Ne kadar susulacaksa o kadar sustum…
Ve o çok istediðin þeyi yapýyorum
Hiç giremediðim hayatýndan çýkýyorum

SUKUT-U ÞAÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: