AŞK DİYE SAĞARIM SABRI

Yalnýzlýk dokunan gecelerinde ömrün
Sensizlik bir kýlýç
Kýnýnda durmayan
Yaralar beni
Ýçimde doðar fýrtýnalar
Aþk diye saðarým sabrý

Soðuk, dar vakitlerinde gecenin üþüsem üstüme örtme yorgan. Saçlarýma düþen çiy damlalarýný koparma. Ellerin ve parmaklarýn çehremin haritasýnda ayrýlýk coðrafyalarý çizmesin. Nasýlsa gitmeyecek misin? Ardýndan aþk diye saðarým dokunuþlarýný gecede dokunarak parmaklarýna.

Kimsesizliðe iliþen þarkýlarýn hüznünde ömrün
Hatýralar birer kezzap
Üstüme üstüme devrilen
Paralar beni
Ruhumda büyür sancýlar
Aþk diye saðarým sabrý

Soðuk, dar vakitlerinde gecenin sarsýntýlarý vardý yüzümde gidiþinin. Avuntu sözlerini duymak istemez yüreðim. Nasýrlaþan yüreðinden dökülen kýraðý esintilerinden baþka ne olur ki? Nasýlsa gitmiyor musun? Merak etme ardýndan aþk diye saðarým yýldýzlarý gecede uzatarak heceleri.

Vefasýzlýðý haykýran mýsralarýn hüznünde ömrün
Köklerinden kopar özlemler
Savrulan bir tipidir
Çýð altýnda sende biten yollar
Tutunamam, kýrýlýr bütün dallar
Sözlerde doðar sitemler
Aþk diye saðarým sabrý

Soðuk, dar vakitlerinde gecenin son bir kez yüzüme bakarak usulca ört kapýmý. Çocuk saflýðýnýn yansýmalarýnda yalvarma olmayacak. Ve sekerek yürü caddenin ortasýna doðru. Eteðin sürüklenirken ardýndan rüzgâra býraksýn kokunu. Nasýlsa dönmeyeceksin. Merak etme ardýndan aþk diye kokunu saðarým rüzgârdan gecede uzatarak nefes alýþýmý.

Hayýrsýzlýðý sorgularken yorgunum tükenmiþliðinde aþkýn
Hançeremde öfke kusan kelimeler
Dilimin ucunda düðümlenir
Söylenmedikçe batar
Sürgülenmiþ diller
Aþk diye saðarým sabrý.

Soðuk, dar vakitlerinde gecenin tenime deðen rüzgârlarýn ürpertisi seni andýrsa da adýný söyleyemem yele karþý. Sýrlarýný bilemediðim ayrýlýklara sarmalayýp gözlerini, hicranlara gömer saklarým. Merak etme ardýndan aþk diye gözlerini saðarým gecede imrendirerek yýldýzlarý


Sinan YILMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: