DOST
Birisi ki “neden ama” demeden.
Daralýnca koþuyorsa, odur DOST.
Ýþi bozuk, sen de geç git görmeden.
Demeyip de görüyorsa, odur DOST.
Gerçekten az bulunan; insandýr.
Alnýnda nur, taþýdýðý niþandýr.
Ölene dek sýrrýný, taþýyandýr.
Sýrlarýnla ölüyorsa, odur DOST.
Yoldan geçsen, hal hatýrýn soruyor.
Bir gün göremese, deli oluyor.
Sevdiðini Allah için, seviyor.
Sohbetine ortak ise, odur DOST.
Dostluk, kardeþlikten daha ileri.
Dertli isen paylaþýr, bu dertleri.
Parayýmýþ pulumuþ, geçin bunlarý.
“Ne kadarmýþ” veriyorsa, odur DOST.
Gerçek dost, seni kendisi bilir.
Böyleleri, elbet candan sevilir.
Düþkünlükte, aziz dostlar seçilir.
Ýyi günde herkes sana, olur DOST.
Gönül, dostu özler; içi daralsa...
Açýlýr gül misal, sohbete dalsa.
Dostluðu besleyen, ne deðer varsa.
Duyup yaþýyorsa, iþte odur DOST.
Mehmet Demirel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.