Çýðlýklar inleþir sessiz kalan mezarlardan Yer altýnda binbir mahþer Ve yaðmurlarýn ýslaklýðý kemik kemik ýslatýrken Bir çiçek biter ölü topraðýnda Yaþamak durgun sularda yorgun akan bir nehir gibi Rüzgara yenik düþen bir mum gibi Elbet vardýr bir bahar, yeþerecek çiçekler beklerken Elbet vardýr üstümüze yanacak bir kandil
Vurgundur þimdi bir gece yarýsý gelip de yüreðime dokunan Bir mahþer, bir kýyamet bu kader Ey sensizliðin de üstünde olan bu yalnýzlýk Kuþatýr kainatýmý örümcek aðlarýyla
Ve bir þair yiter gece karanlýðýnda Son þiir yazýlmuþtýr artýk Orhan Veli’de boðulur rakýda, mýrýldanýrken en güzel þiirini Yaþamak karanlýk, yaþamak yalnýzlýk, yaþamak ey en aðýr vebal Þimdi yaþamak bir tufan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
timeteosa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.