can aldim ben annem nen
bir kapali,huzur dolu dunyada
ama sure dolunca
canimdan,can ayrildi
o kapali gozlerim
bagirarak,aglayarak
bir isikli dunyaya
istemeden aceldi
fisildadi kulagima
sevgi dolu, bir sesle
"korkma canim hos geldin
bu yalanci dunyaya"
kollarinda o beni
pis pis dedi salladi
sanki beni gok yuzunde
iki melek kolladi
gunler gecdi buyudum
neseli ,huzunlu gunler
acili ,sirinli sozler
arka arkaya gelince
oylece sastim kaldim
anladim ben o anda
annemin ilk sozunu
"korkma canim hos geldin
bu yalanci dunyaya"
severken,nefret etmek!
sevinirken,aglamak!
korkudan,cesur olmak!
cesursa,zor durumda,fare gibi
yuvasinda saklanmak!
kendi kendime sordum
buda nasil dunyaymis?
bir dusundum bir durdum
ozgurlugu yureyinde severken
elin,dilin bagli kalip
ama gozun haksizligi gorerken
yuce pasam ozgurlugun ugruna can vererken
bu bencil ler nasil boyle yasarmis?
buda nasil dunyaymis?
sevmedim bu kap karanlik isik sacan dunyayi
huzur dolu ,kap karanlik dunyaya
benim gibi ,her kes olsa
geri donmek istermis.
zahra_nt.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.