Ara sýra kalabalýklarýn içine Girmek lâzým... Dýþardan kendine daha iyi BAKmak için...
Ara sýra kendine dalmak lâzým... Güzel bir çay kokusu gibi Yalnýzlýðýn deminde Demlenmek için...
Ara sýra gitmek lâzým... Hemde haber vermeden kendine Bir gün bitiminde Hiç beklemeden gelmek için...
Ateþin içine girmek lâzým... Ateþ yakarmýþ diye deðil Belki, beni yakmaz diye hiç deðil Ýçinn..içinn piþmek için...
Bir kitabý, açmak lâzým... Hiç açýlmamýþ olmalý Açýlmayan içini Ýlk satýrda açsýn diye...
Bazen unutmak da lâzým... Doðum günü pastasýna Eklenecek mumlarý almayý... Ömür akarsada aksýn demek için
Hüsrana uðrar bazen gönül Ama niye, niye ki demeden Düþünmek lâzým... Ey sevgili, acizim iþte demek için...
Eksik, kusur olur insanda GELen gider, kimse kalmaz bu handa Gönül evinde O’ndan baþkasý misafir ya Kelebekler ibrettir, ömür bir günlük demek için..
Bilemiyor insan, bunu niye yaþarým Film bitmediki, daha yoruma baþlarým Akýl, aklým ermiyor der þaþarým Akýllýyým diyenler, þaþmýþtýr ne için?...
Ne umut ediliyorsa, O’nu ekmek lâzým Zerrece yapýlan, sende sana sunuluyor Ýnsan ne yaparsa ancak kendine yapýyor Baþkasýna verdiðin ne varsa, ASL senin için...
Yaþanýlan her ne varsa Yaðmurun aðlayýþýndan tutda KARýncanýn ahýna kadar Hepsi lâzým... OLman için.... vesselam... Sosyal Medyada Paylaşın:
ebeda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.