Göçümü topluyorum

ensemde mor benekli sillesi
kem kaderin,
alnýmda hoyrat izleri,
gözlerimde buðusu hüznün,
susayým mý, yakýnayým mý
aklým tutuluyor.
biliyorum;
yakýnýrsam tutuþur kelimeler
yanarsýn,
susuyorum…

susuyorum;
bir özlem nöbetinde
âb-ý hayat saydýðým hârýna,
susuyorum
firakýný baþa kakan
serzeniþine kalbimin,
konuþursam
sýçrayacak diye bir kývýlcým,
kement atýp dizlerine dilimin
yutkunuyorum…

yutkunuyorum;
her nefes baldýran tadýnda,
her salise paslý bir çivi,
kurcalarken aklýmý duygular
týlsýmlý parmaklarýyla
sýrnaþýk bir çocuk gibi,
hâzan kýrýlganlýðýyla
savrulmamak için efsunkâr nefesinde,
pür telaþ sabrýn kulpuna
tutunuyorum…

tutunuyorum;
kýyametin kýyýsýnda
tam da cinnete ramak kala
dingin eteðinden sekerâtýn,
ecel bâdesine dâir derin bir arzu dimaðýmda,
dilim adýnla ziynetlerken son sözlerimi
ve kol gezerken içimde endiþeler,
siliyorum kan ter içinde hercâi izlerimi;
incinmenden
korkuyorum…

korkuyorum;
ulaþýrsa diye kuyuya kervan
ve züleyha ikliminde
sýrýlsýklam yusuf olmaktan,
akla rehin býrakarak yüreðimi,
gözlerime yaðmur bulutlarý yükleyip,
baðrýma basarak hasretimi
göçümü topluyorum…

Sosyal Medyada Paylaşın: